Met enige regelmaat staat ze voor een groep kunstenaars. Schaars gekleed of helemaal
naakt. Korte poses, lange poses, moeilijke poses en intensieve poses. Tineke geeft haar
lichaam over aan de kunst.
De sessies waar Tineke voor poseert, kunnen tot wel twee uur duren. Sommige poses duren
vijf minuten, maar sommige ook drie kwartier. Dan is het kiezen voor een houding die
gemakkelijk vol te houden is. “Daar heb ik wel mijn methodes voor”, zegt ze. Soms gebruikt
ze een stok of iets anders waar ze tegen aan kan leunen. “Maar meestal houd ik het wel
redelijk vol hoor. Ik ben blij dat ik ernaast sport want het wordt nog wel eens onderschat.”
Hyperfocus
Tineke begon met model staan voor het geld. Daarnaast was ze benieuwd hoe het was om
naakt te poseren. Stilstaan is daarvoor een belangrijke eis, maar dat is geen probleem voor
de Emmenaar. “Ik heb ADHD, maar ik kan heel goed stilstaan.”, zegt de bijna vijftigjarige
Tineke. Ik hoor u denken: ADHD en stilstaan? Dat moet een grapje zijn. In dit geval dus niet.
“Ik kan heel goed hyperfocussen.”
Blote gedachtes
Tijdens zo’n lange zit kan het een en ander door je gedachtes gaan. Zo ook bij Tineke. Hier
een aantal gedachtespinsels:
“Je bent zo gefocust dat het een soort meditatie wordt.”
“Ik denk dan altijd: goh hoe zou die persoon mij tekenen?”
“Ik denk eigenlijk nooit aan de dagelijkse dingen”
“Als ik het soms lastig heb denk ik: Hup Tineke zo erg is het niet om zo lang stil te zitten. Er
zijn mensen die het erger hebben.”
“In mijn korte poses zou ik zeggen dat ik nergens aan denk.”
De kunst van het niets doen
Zou u uw werk kunnen beschrijven als de kunst van het niets doen?
“Ja zeer zeker. Het is een kunst ook om je van buitenaf te bekijken van hoe sta ik? Het is een
hele kunst om stil te staan. Want dat is het eigenlijk ook. Je doet eigenlijk niks.”